بسم الله الرحمن الرحیم 

خلاصه ای از جلسه ی سوم تقدیم میگردد:

این جلسه نیز با حضور دکتر شیری و حجت الاسلام برمایی در فرهنگ سرای دانشجو برگزار شد. ابتدا پاسخ دو سوال توسط حجت الاسلام برمایی داده شد.

سوال اول : آیا قمه زنی حرام است ؟

با توجه به آیه ی صدو چهار سوره ی بقره که خداوند برای جلوگیری از استهزاء مسلمین نوع صحبت کردن آنها را تذکر می دهد،‌اگر عملی باعث استهزاء و تمسخر مسلمین بشود انجامش صحیح نیست .

سوال دوم : چرا خداوند در قرآن تکلیف ما را در مقابل حضرت علی مشخص نکرد ؟

بعد از پیامبر وجه و تصویر پیامبر را مخدوش کردند اگر اسم حضرت علی در قرآن هم ذکر می شد با او هم چنین می کردند .      

در ادامه بحث دیروز و حواشی قتل عثمان، عایشه قتل عثمان را تایید می کند ، معاویه در کمک رسانی به عثمان تاخیر می کند تا عثمان کشته شود. در زمان عثمان کارها به دست بنی امیه بود مسعودی در مروج الذهب میزان ثروت میلیونی عثمان ، عبدالرحمان بن عوف و دیگر یاران عثمان را ذکر کرده .

بعد از مرگ عثمان با اصرار بیش از حد مردم و علی رغم میل حضرت علی ایشان خلافت را می پذیرند . علی رغم سیاست عثمان حضرت علی تمام استانداران را تعویض می کند و می فرماید : اگر بیت المال را به مهر زنان خود صرف کرده باشید آن را باز می گردانم، از هیچ کس چشم پوشی نمی کند و حتی استانداران خود را که از معتمد ترین یاران خویشند برای کوچکترین کارهای خلاف مورد توبیخ قرار می دهد به عنوان مثال در نامه ی چهل و پنج نهج البلاغه به عثمان بن حنیف می فرماید به من خبر رسیده که به مهمانی شرکت کردی که فقرا از شرکت در آن خجالت می کشند اگر نمی توانید مثل من باشید لااقل عفیف باشید.

از سال سی و شش به بعد نسل بعدی دشمنان پیامبر در مقابل علی قرار می گیرند . بعد از سخت گیری های امیر المومنین طلحه و زبیر به دنبال رای زنی برای شورش به همراه عایشه لشگری ترتیب داده بصره را فتح می کنند و عثمان بن حنیف را تحقیر می کنند حضرت علی ابتدا نصیحت می کنند و سپس با لشگری در مقابل لشگر جمل به جنگ می ایستند در نتیجه جنگ، عراق و مکه و مدینه مصر تسلیم می شوند و فقط شام و معاویه است که زیر بار نمی روند وشرط تسلیم شدن را تحویل دادن قاتل عثمان قرار می دهند. که دست آخر در مصر محمد بن ابوبکر را به عنوان قاتل عثمان سر بریده و اولین بار سر یک مسلمان را در شهر می گردانند .

جنگ صفین که بین شام و کوفه به وقوع می پیوندد چهل پنج هزار شامی و بیست و پنج هزار عراقی کشته می شوند در حین جنگ سه بار لشگر معاویه آب را تصاحب می کنند و مانع استفاده لشگر حضرت علی می شوند . در جریان جنگ صفین هنگامی که مالک به نزدیکی خیمه معاویه رسیده بود با حیله ی عمروعاص لشگر معاویه قرآن ها را بر نیزه می زنند که ما هم مسلمانیم تفرقه بین لشگر حضرت علی ، عده ای با تهدید حضرت را به صلح و اتمام جنگ مجبور کردند . باز با اجبار اصرار به حکمیت نمودند بعد از انجام حکمیت توسط عمرو عاص و ابو موسی پی به اشتباه خویش بردند و حضرت علی را مقصر دانسته و از وی خواستند که توبه کند.

بعد از این خوارج شروع به شورش و کشتن یاران حضرت علی کردند و واقعه ی نهروان را ترتیب دادند با پیش بینی حضرت علی همه ی خوارج غیر از ده نفر کشته شدند و فقط ده نفر از سپاه علی کشته شدند .

روش مردم آن زمان در یادگیری جدل بود همه چیز را با استدلال و زیر سوال بردن میخواستند بدانند ، روش استدلال و اجتهاد از زمان عمر پی ریزی شد. حضرت علی در میانه ی جنگ نیز پاسخ ایشان را می فرمود در پاسخ فردی که سوال کرد در لشگر معاویه آدم های مهم و سرشناس اسلام حضور دارند فرمودند حق و باطل به اندازه آدم ها نیست حق را بشناس آدمش را پیدا می کنی باطل را بشناس اهلش را پیدا می کنی و در پاسخ  فردی دیگر که سوال کرد آیا خود به جنگ می رویم یا خدا ما را می برد به توضیح قضا و قدر پرداخت . در رد توهمات روایتی است که حسن بصری از مشایخ صوفیه بعد از جنگ حضرت علی را می بیند و حضرت سوال می کنند که در جنگ نبودی عرض می کند سه بار تصمیم به آمدن گرفتم هاتفی از غیب گفت آنکه در این جنگ کشته می شود و می کشد هر دو در دوزخ اند حضرت می فرمایند هذا اخوک الابلیس او برادرت ابلیس بود .

بعد از این جو پر از اختلاف شد. در تمام ممالک اطراف، پیام های متعدد صورت گرفت و عملا حکومت از دست حضرت علی خارج شد . سه تن از خوارج تصمیم به قتل معاویه، عمروعاص و حضرت علی گرفتند که فقط ابن ملجم موفق شد که با یک ضربت امام حسن قصاص شد . جو عمومی آنقدر بر علیه حضرت علی بود که پیکر ایشان را شبانه دفن کردند . امام حسن می فرماید : پدر از خود طلا و نقره ای باقی نگذاشت مگر هفتصد درهم که برای خانه خدمت کاری بگیرد مسعودی دارایی حضرت علی را بعد از شهادت پانصد و سی درهم و قرآن و شمشیر ایشان می داند.

بعد از شهادت حضرت علی در فاصله ی دو روز چهارهزار نفر با امام حسن بیعت می کنند ، حکومت امام حسن هفت ماه به طول می انجامد بارها و بارها امام حسن به قصد جنگ با معاویه لشگر تجهیز می کند اما معاویه تمام سرداران را می خرد . امام حسن یک بار در محراب توسط یکی از سرداران خود زخمی می شوند . در شب حمله بیشتر از نیمی از لشگر می گریزند و امام حسن در خانه محبوس می شود ،‌ در کتاب صلح امام حسن نوشته ی شیخ آل یاسین ترجمه ی مقام معظم رهبری این وقایع به وضوح شرح داده شده اند . امام حسن مجبور به صلح می شود و با تدبیر ایشان قرار دادی منعقد می گردد که طی آن معاویه متعهد می شود جان و آبروی شیعیان در امان بماند . حجربن عدی در امان باشد معاویه حق انتخاب جانشین ندارد ، مالیات دارابگرد و فسا به خاندان پیامبر تحویل شود لقب امیرالمومنین از نام معاویه حذف شود ، سب امیرالمومنین برداشته شود، در امان بودن یاران علی . از این زمان یعنی سال چهل و یک تا شصت هجری با اعمال معاویه زمینه های واقعه ی عاشورا پی ریزی می شود. معاویه ظاهری مقدس ماب و عوام فریب داشت و در زمان وی حقیقت مغلوب بود . اگر عملی را خلاف انجام می داد مردم آن را می پذیرفتند ، به عنوان مثال نماز جمعه که در چهارشنبه خوانده شد در بین نماز مغیره به امیرالمومنین ناسزا گفت حجربن عدی به وی اعتراض کرد، ‌زیاد حاکم کوفه حجر را با سی نفر از یاران دستگیر و به شام فرستاد و معاویه حجر را به قتل رساند . در این زمان بود که معاویه شروع به رای زنی برای جانشینی خود نمود و عملا تا به آن لحظه تمام موارد صلح نامه نقض شد . در آن زمان رویکرد مردم به اعمال معاویه یا مانند نهضت مرجئه بوده که به بخشش خدا امیدوار بودند یا به سان جبریون فکر می کردند که خدا خواسته معاویه بر ما حاکم شود. تا سال پنجاه احادیث جعلی ، خفقان و جبر آن زمان را محدود کرده بود و در این زمان است که امام حسن توسط همسرشان مسموم می شوند و مظلومانه به شهادت می رسند .  

نوشته شده در دوشنبه 87/10/16ساعت 4:24 عصر توسط سیمین غروی نظرات ( ) | |